Eigen regie
Naast de functies van Weekend- en Avondcoördinator (WACO) en Verpleegkundig Centrummanager (VCM), is Inge ook actief als werkgelukcoach. Dit laatste is een relatief nieuw begrip in het Dijklander Ziekenhuis. Mede dankzij Inge heeft dit thema zijn intrede in het ziekenhuis gedaan. ‘Wij wilden graag ons enthousiasme over werkgeluk overbrengen. De onzekerheid zat voornamelijk in ‘hoe pak je dit aan?’ en ‘waar beginnen we?’. Vanuit het ziekenhuis hebben wij de vrijheid en ruimte gekregen om hierin zelf de regie te pakken. Ook kregen wij steun van HR en het Leerhuis. Al snel hadden wij de juiste mensen bij elkaar verzameld en begon het balletje te rollen. Het is een fantastisch gevoel dat wij hier het vliegwiel van zijn geweest.’ Wat ontstond als een (werkgeluk)bijeenkomst, werd al snel een opleiding en inmiddels lopen er meerdere enthousiaste Dijklanders in het ziekenhuis rond die zich werkgelukcoach mogen noemen.
Ruimte en groei
Met veertien jaar op de teller, heeft Inge al aardig wat kilometers gemaakt in het Dijklander Ziekenhuis. ‘Het ziekenhuis is altijd goed voor mij geweest. Ik krijg een hoop kansen. Na het behalen van mijn mbo-diploma verpleegkunde ben ik gaan werken op de afdeling MDL. Mijn leidinggevende stimuleerde mij in mijn eigen ontwikkeling en om zelf op ontdekking te gaan. Zo heb ik zelf mogen uitzoeken in wat voor vorm ik hbo-v wilde doen. Naast de ruimte voor eigen initiatief, ervaar ik veel vertrouwen. In alle jaren dat ik werkzaam ben bij het Dijklander Ziekenhuis, krijg ik altijd de ruimte om te kunnen groeien en ontdekken wat ik zelf leuk vind. Als ik er zo op terugkijk is er een heel duidelijk pad ontstaan, dat heeft geleid naar de functie van Verpleegkundig Centrummanager. Dankzij de mensen om mij heen die deze kwaliteiten in mij zagen en daarnaast het vertrouwen wat ikzelf voelde om die stappen te zetten, ben ik nu waar ik wil zijn. Er is altijd iemand geweest waar ik terecht kon. Wel wil ik erbij benadrukken dat de eerste stap bij jezelf ligt. Als je voelt dat het ergens wringt of dat je meer wilt: spreek het uit. Er zijn altijd mensen die je willen helpen. Dat is ook letterlijk wat er bij mij is gebeurd.’
Altijd in beweging
Stilstaan is niets voor Inge. Juist in beweging blijven, is wat haar energie geeft. ‘Voordat ik in de zorg kwam, vond ik het lastig om een keuze te maken wat ik wilde gaan doen. Ik wilde graag een baan waarin dingen veranderen. Niet van dag tot dag, maar wel genoeg om geprikkeld te blijven. Dat vind ik heel fijn aan de ziekenhuiswereld. Het is letterlijk altijd in beweging. Er was ooit een patiënt die aan mij vroeg: ‘Stel nou – en het maakt niet uit of je wel of niet het diploma hebt – dat je iets zou mogen kiezen qua beroep. Wat zou dit zijn?’ Ik heb daar lang over nagedacht, maar eigenlijk niets anders dan wat ik nu doe. De essentie van echt iets voor mensen kunnen betekenen, zij het patiënten of collega’s, dat vind ik allemaal bij het Dijklander Ziekenhuis. Je merkt dat het ziekenhuis zelf graag vooruit wil en altijd bezig is met ontwikkelen en innoveren. De ziekenhuiswereld is continu in beweging en daar gedij ik gewoon heel goed in.’