“Het motto binnen het Dijklander is ‘gezonder voelt beter’: we willen een fit ziekenhuis zijn: zowel qua medewerkers als qua patiënten.”

Martin Buijs - Fysiotherapeut

'DOORZETTER' Martin Buijs is fysiotherapeut

Martin Buijs werkt als fysiotherapeut op de afdeling neurologie en daarnaast als bedrijfsfysiotherapeut in het Dijklander Ziekenhuis. “Sinds ik hier als stagiair voor het eerst binnenkwam, ben ik altijd een aantal uren aan het ziekenhuis verbonden geweest”, blikt Martin terug. “Het begon in 1984 met een klein contractje – in die periode werd de arbeidsduurverkorting ingevoerd, waardoor er een paar uren voor mij vrijkwamen. Later kwamen er meer bij en in 1999 kreeg ik er een tweede functie naast, als bedrijfsfysiotherapeut. Die twee banen combineer ik nog steeds: behandeling van patiënten meestal op de ochtenden, en ’s middags het adviserende werk op het gebied van fysieke belasting.”

Oplossingen zoeken

Als bedrijfsfysiotherapeut zet Martin zich ervoor in dat personeel niet uitvalt door lichamelijke aan het bewegingsapparaat, en als dat wel is gebeurd, dat ze op een goede manier terug worden geplaatst. “Zorgmedewerkers zoals verpleegkundigen kunnen door hun werk gemakkelijk nek-, rug- en schouderproblemen krijgen. Op allerlei manieren kun je hier oplossingen voor zoeken. Als het bijvoorbeeld gaat om het tillen van patiënten, kunnen mensen leren om ánders te tillen of je kunt tilliften aanschaffen om de medewerkers daarmee te ontlasten.”

Vaak begint het met één medewerker die met een probleem komt, maar blijkt vervolgens dat dit bij meer mensen speelt, legt Martin uit. “In dat geval probeer ik natuurlijk met een brede oplossing te komen. Een voorbeeld is de aanschaf van nieuwe bedden, waardoor het werk minder zwaar is – en dan ook de medewerkers trainen om daarmee om te gaan. En op dit moment, nu sommige medewerkers veel thuis werken, geef ik adviezen om de thuiswerkplek optimaal in te richten. Ook proberen we medewerkers die hun eigen werk niet meer kunnen doen een andere plek in het ziekenhuis te geven. Zo kon een verpleegkundige met reumatische klachten haar vak niet meer aan het IC-bed uitoefenen, maar vonden we een mooie plek voor haar op de uitslaapkamer waar patiënten bijkomen na een endoscopie. Iedereen blij.”

Training coronapatiënten

Martin laat in zijn werk zien dat hij een doorzetter is. “Als er een probleem is, vind ik dat we dat op moeten lossen. Desnoods proberen we verschillende dingen, net zo lang tot we eruit zijn. Daarin ben ik erg doortastend. Vaak word ik bij allerlei ontwikkelingen in het ziekenhuis betrokken, maar als ik het idee heb dat ik word vergeten, ga ik er zelf wel achteraan. Al die verschillende uitdagingen die langskomen maken mijn werk zo leuk.” In de coronatijd zette hij zowel in Hoorn als in Purmerend een groep op voor medewerkers die covid-19 hadden gehad. “Het ging daarbij vaak om jonge mensen die conditioneel erg achteruit waren gegaan. Door te trainen werkten we samen aan hun herstel. Ook hebben we lotgenotencontact georganiseerd om mensen hun zelfvertrouwen terug te laten krijgen. Ik ben er best trots op dat ik dit heb kunnen initiëren.”

Oprechte interesse

Na al die jaren werkt Martin nog steeds met plezier bij het Dijklander. “In mijn functie kan ik overal in de keuken kijken en zijn er altijd weer nieuwe uitdagingen. Na de fusie zag ik bijvoorbeeld hoe zaken in Hoorn en Purmerend verschillend waren georganiseerd, en kon ik iedereen op het beste van beide locaties wijzen. Ik vind het ziekenhuis ook een goede werkgever waar de oprechte interesse in de patiënt écht is. Die herken ik bij mezelf ook: ik denk in oplossingen waarmee mensen écht geholpen zijn en niet alleen op papier. Ik heb een hekel aan rapporten schrijven als die alleen maar in een laatje verdwijnen. Als fysiotherapeut ben ik pragmatisch: soms is het gewoon wat proberen.” Een andere eigenschap van het ziekenhuis, lef, herkent hij ook. “Ik zie overal kansen en daar ga ik graag mee aan de slag, ook als dat betekent dat ik bij de directeur langs moet of met de medisch specialisten in discussie moet.”

Sparren

Martin geniet ook van de samenwerking in het team. “Voorheen werkten we bij de HR- en arbo-zaken een beetje op eilandjes: ieder was met zijn eigen taak bezig. Sinds we een nieuwe leidinggevende hebben, is er meer onderlinge communicatie en gelegenheid om te sparren. Zo heb ik nu meer contact met onder anderen de arbo-coördinator, de re-integratiecoördinator en personeelsadviseurs. Dat maakt het werk nog leuker en efficiënter, want je vult elkaar aan en denkt er nog meer sámen over na hoe we een medewerker in zijn kracht kunnen zetten, zonder hem te overvragen.”

Ambitie

Zijn doorzettingsvermogen kan Martin tot slot goed gebruiken bij een grote ambitie: “We willen het fitste ziekenhuis van Nederland worden! Hier wordt op allerlei manieren aan gewerkt. Aan de kant van de patiënten doen we mee aan het project ‘beweegziekenhuis’. De bedoeling hiervan is dat patiënten, indien mogelijk, meer bewegen in plaats van in bed liggen. Van onze kant willen we eraan bijdragen dat onze medewerkers fit blijven, ook als ze wat ouder worden, onder meer door goede voeding, goed slapen en bewegen. Ook hebben we een inloopspreekuur voor medewerkers die met een paar behandelingen geholpen zijn, bijvoorbeeld als het ze in de rug is geschoten. En via een train-de-trainer-concept train ik verpleegkundigen op het gebied van ergonomie; zo kunnen zij die principes op hun eigen afdeling toepassen, bijvoorbeeld door erop te letten dat iedereen met een goede lichaamshouding aan het werk is. Met dit project zijn we nog volop bezig, maar ik ga er honderd procent voor dat we deze ambitie waarmaken.”

Bekijk de vacatures voor Paramedisch