Warm welkom
“Ik heb een opleiding in economie en boekhouding gedaan”, begint Hajar haar verhaal. “Daarna trouwde ik en kreeg ik kinderen. Toen ik op een gegeven moment aan het werk wilde, had ik nog geen ervaring opgedaan voor mijn cv.” Dat was het moment om nieuwe keuzes te maken. “Terwijl ik als inpakker aan het werk was gegaan, hoorde ik over een opleiding voor sterilisatie van medische hulpmiddelen. Dat sprak mij wel aan. Ik startte de opleiding in Amsterdam, maar een kennis, die het in het Dijklander Ziekenhuis heel erg naar zijn zin had, vertelde mij dat ze daar nieuwe mensen zochten. Ik mocht een halve dag meelopen om te kijken en kreeg meteen een heel warm welkom. Dit ziekenhuis is ook nog eens vijf minuten van mijn huis – ik had al jaren als grapje gezegd dat het mijn droom was om daar nog eens te gaan werken: zo lekker dichtbij. Ik solliciteerde en werd aangenomen. Ik kon de opleiding in het Dijklander Ziekenhuis afmaken.”
Cruciaal voor patiëntveiligheid
Een werkdag op de CSA begint met een dagstart. “Er wordt besproken wat er op het programma staat en of er knelpunten of bijzonderheden zijn. In principe werk je de ene helft van de dag in de desinfectieruimte en de andere helft in de zogenaamde schone ruimte.”
In de desinfectieruimte komen de instrumenten die gebruikt zijn bij een operatie via een lopende band binnen. Hajar: “Wij staan dan helemaal ingepakt – muts, mondmasker, handschoenen, bril en schort – klaar om alles voor te reinigen, te desinfecteren en op te stapelen in een kar. De kar gaat in de wasmachine en naderhand komt die er aan de schone kant weer uit, waar de collega’s al klaarstaan.”
“In de schone ruimte wordt gecontroleerd of alle instrumenten schoon en functioneel zijn. Volgens een omschrijving worden sets samengesteld. Is een set compleet, dan wordt deze ingepakt in sterilisatieverpakking en gesteriliseerd. Steriliseren gaat nog een stap verder dan desinfecteren: bij sterilisatie worden echt alle micro-organismen gedood.” Daarnaast zijn er tussendoor andere werkzaamheden, zoals inpakken en voorraden bestellen. Denk hierbij aan inlegvellen, sterilisatieverpakking, instrumentarium, alcohol, schoonmaakdoekjes, enzovoort. “Voor een operatie is er soms instrumentarium met spoed nodig, dan laat je ander werk liggen om dat voorrang te geven. Een heel proces van vuil naar steriel duurt namelijk ruim vier uur.”
Na het sterilisatieproces wordt de lading nog een keer gecontroleerd. “Dit lees je af van uit een grafiek die je vervolgens goed- of afkeurt. De goedgekeurde sets zijn dan gebruiksklaar voor de volgende operatie.” Het is heel verantwoord en secuur werk, benadrukt Hajar. “Als CSA-medewerker speel je een cruciale rol in de patiëntveiligheid! Nauwkeurig en hygiënisch werken volgens de procedures is essentieel. En als je houdt van actief bezig zijn, dan ben je hier echt op je plek. Je hoeft je geen moment te vervelen.”
Werkbegeleider
Een van de leukste dingen van haar werk vindt Hajar het meedenken en regelen. “Soms komt er een opmerking van de OK dat een schaar het niet doet of de vraag om een alternatief instrument. Het is een uitdaging om de collega’s van de OK zo goed mogelijk te ondersteunen.” Ook in het begeleiden van studenten heeft ze veel plezier. “Toen ik klaar was met mijn opleiding, kreeg ik de vraag of ik werkbegeleider wilde worden en dat trok me erg aan. Samen met een collega help ik de nieuwelingen – één of twee per jaar – qua school en in de praktijk. Zo leg je nieuwe mensen uit hoe alles werkt, waar ze op moeten letten, hoe je moet handelen als de OK met spoed komt, al dat soort dingen. Ik vind het ook belangrijk dat nieuwe mensen zich vrij voelen om alle mogelijke vragen te stellen. Zelf had ik een goede begeleider, dus ik weet hoe fijn dat is. Zo kon ik op het werk soms aan schoolopdrachten werken – dat maakt het gemakkelijker om werk, studie en privé te combineren.” Binnenkort gaat Hajar de bijbehorende cursus tot werkbegeleider volgen. “Het Dijklander Ziekenhuis geeft veel mogelijkheden om je verder te ontwikkelen. Fijn om zo te kunnen blijven groeien.”
We doen het samen
Waar Hajar ook heel enthousiast over is, is haar team. “We zijn met een stuk of elf, twaalf mensen. De sfeer is heel collegiaal. Als er een tekort aan mensen is, zet iedereen vanzelf een stapje harder om alles af te krijgen. Sta je alleen in de vuile kant en komt er ineens een grote hoeveelheid instrumenten van de OK, dan is er altijd iemand van de schone kant die het opmerkt en bij komt springen – daar hoef je niet eens om te vragen! Wil je een keer een middag vrij, dan vind je zo een collega die wil ruilen. Ja, we doen het echt samen, dat geeft gewoon heel veel werkplezier. Daarnaast organiseren we ook ongeveer twee keer per jaar een uitje: een leuke activiteit en eten. Dan zie je elkaar eens op een andere manier en leer je elkaar nog beter kennen.”
Professioneel, flexibel, warm
Hajar werkt nu zo’n tweeëneenhalf jaar bij het Dijklander Ziekenhuis en heeft geen moment spijt van haar carrièreswitch. Welke drie woorden er bij haar opkomen als ze denkt aan het Dijklander als werkgever? “Professioneel, flexibel, warm”, zegt ze, zonder lang na te hoeven denken. “Er zijn duidelijke arbeidsvoorwaarden, er wordt veel aangeboden om goed en gezond te kunnen werken – zoals sporten met korting en een goede balans zoeken tussen werk en privé – er zijn veel mogelijkheden voor bijscholing, en je kunt aangeven op welke dagen je wilt werken. Dat laatste vind ik ook fijn met het oog op de kinderen. De sfeer is warm en informeel, mensen begroeten elkaar. Ja, al sinds die eerste meeloopdag voel ik me er thuis.”